De Toronto Raptors zijn de nieuwe NBA-kampioen. World champions, worden de winnaars van de Amerikaanse basketbalcompetitie in de wandelgangen genoemd. Dat het beste team van de NBA tegelijk het beste team ter wereld is, betwijfelt niemand. Maar het blijft een boude uitspraak.
De voetballers van de Wolverhampton Wanderers versloegen in 1954 Honvéd Boedapest en riepen zichzelf tot wereldkampioen uit. Dat zat het continent dwars. De Europacup voor landskampioenen, de voorloper van de huidige Champions League, was er een jaar later het gevolg van. Er nam geen Engels team deel aan die eerste editie.
Toronto ligt in Ontario, Canada, op een Noordamerikaanse steenworp van de grens met de Verenigde Staten. Basketbal, de NBA, heeft iets met Canada. James Naismith, bedenker van de sport in 1891, was Canadees. De eerste NBA-wedstrijd werd op 1 november 1946 in Toronto gespeeld en ging tussen de Toronto Huskies en de New York Knickerbockers (nu beter bekend als de Knicks).
De sport stond toen nog in de kinderschoenen. Er moest publiek gelokt worden. Elke toeschouwer langer dan de langste Husky (George Nostrand met 2,03 meter) mocht voor niets naar binnen. De wedstrijden waren acht minuten langer gemaakt en in vier kwarten van twaalf minuten verdeeld, zodat het publiek meer waar voor zijn geld kreeg. De NBA zou dat nooit meer veranderen. Er speelde één Canadees voor de Huskies: Hank Biasatti, die eigenlijk liever honkbalde. De rest van het team bestond uit louter Amerikanen. De Huskies zouden het na één seizoen voor gezien houden.
In 1995 werden twee nieuwe Canadese teams toegelaten tot de NBA: de Toronto Raptors en de Vancouver Grizzlies. De Vancouver Grizzlies zijn vandaag de Memphis Grizzlies. Amerikaanse profteams veranderen niet alleen van eigenaar, maar ook van standplaats. Dit voor wie vergeefs die tienduizend meren in Californië zoekt, of de jazz in Salt Lake City.
De meest beroemde Canadese speler ooit is zonder twijfel Steve Nash, gekozen tot NBA’s Most Valuable Player in 2005 en 2006. Vandaag zijn er 14 Canadese spelers actief in de NBA.
Hoeveel hebben de Raptors nog met Canada te maken? De club is in elk geval in Canadese handen, van Maple Leaf Sports & Entertainment. Ruim zeventig jaar na die eerste wedstrijd hoeft er ook geen publiek meer naar de Scotiabank Arena gelokt te worden. Maple Leaf Square, het plein naast de sporthal, is voorgoed Jurassic Park geworden, de film waaraan de Raptors hun naam danken. Duizenden mensen volgen hier de wedstrijden live op het grote scherm. De beslissende finalewedstrijd wordt door 15,9 miljoen Canadezen (44% van de bevolking) bekeken.
De dragende spelers van de Raptors zijn de Amerikanen Kawhi Leonard, Kyle Lowry, Danny Green, de Spaanse Catalaan Marc Gasol, de tot Spanjaard genaturaliseerde Congolees Serge Ibaka, de Kameroener Pascal Siakam. En de onwaarschijnlijke bijter Fred VanVleet, een Amerikaan bij wie je Nederlandse wortels vermoedt. Er speelt één Canadees voor de Raptors. Chris Boucher heeft tijdens de playoffs in totaal vier minuten gespeeld. Hij is een gewaardeerd bankspeler.
Zestien spelers en zes nationaliteiten telt de selectie. Een wereldploeg, dat zeker. Canada is terecht beretrots op, vooruit, zijn wereldkampioenen.
Dit artikel is verschenen op sportgeschiedenis.nl